Tranzyt Merkurego na tle Słońca

11 listopada w dniu Narodowego Święta Niepodległości mieliśmy okazję podziwiać tranzyt Merkurego na tle tarczy Słońca.
Kolejna okazja do obserwacji tego zjawiska będzie dopiero w 2032 roku.
Tranzyt Merkurego na tle Słońca na terenie Polski rozpoczął się około godziny 13:35.

Tranzyt jest zjawiskiem astronomicznym, które w tym polega na przejściu planety Merkury przez tarczę słoneczną. Dochodzi do niego wtedy, gdy planeta Merkury znajduje się między Ziemią i Słońcem i jest widoczna na tle tarczy słonecznej.

Parametry zdjęcia:
– TS APO 115/800
– ASI 385MCC
– Barlow x2
– Baader ND5
– Baader Solar Continuum
– Celestron Advanced VX

Przyspieszone nagranie z 15 minut tranzytu

Mgławica Serce (IC 1805) i Dusza (IC 1848)

Mgławica Serce IC 1805 – mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Kasjopei w ramieniu Perseusza Drogi Mlecznej. Mgławica ta kształtem przypomina ludzkie serce. Znajduje się w odległości około 7500 lat świetlnych od Ziemi i rozciąga na niemal 200 lat świetlnych.

Mgławica Dusza IC 1848 – mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Kasjopei w ramieniu Perseusza Drogi Mlecznej. Znajduje się w odległości około 6000 lat świetlnych od Ziemi. Nazwą IC 1848 określa się też powiązaną z Mgławicą Dusza gromadę otwartą odkrytą przez Edwarda Barnarda prawdopodobnie w późnych latach 90. XIX wieku. Gromada ta podświetla mgławicę, a jej jasność wynosi 6,5m.

Parametry zdjęcia:
– EOS 6D MOD
– Celestron AVX
– Optolong L-eNhance
– William Optics ZenithStar 61/360
– 18x 300s ISO 1600

Gwiazdozbiór Łabędzia

Łabędź (Cygnus) – jeden z bardziej wyrazistych gwiazdozbiorów nieba północnego. Liczba gwiazd dostrzegalnych gołym okiem to około 150. W Polsce widoczny jest od wiosny do jesieni. Najjaśniejsze gwiazdy konstelacji tworzą charakterystyczny krzyż, przypominający kształtem Krzyż Południa, stąd gwiazdozbiór bywa niekiedy nazywany Krzyżem Północy. Gwiazdozbiór znajduje się w obrębie Drogi Mlecznej. Wysoko na letnim północnym niebie Łabędź pokazuje najjaśniejszą część północnej Drogi Mlecznej, wspaniałą Chmurę Gwiazd w Łabędziu. Najjaśniejsza gwiazda Łabędzia, Deneb tworzy, wraz z Altairem z Orła oraz Vegą z Lutni, charakterystyczną formację nieba letniego, asteryzm – Trójkąt letni.

Parametry zdjecia:
– 25x120s
– Canon 6D MOD
– Canon 50mm STM @ f3.5

Mgławica Hantle M27, NGC 6853

Mgławica Hantle (znana także jako M27, NGC 6853) – mgławica planetarna znajdująca się w gwiazdozbiorze Liska. Została odkryta 12 lipca 1764 roku przez Charlesa Messiera. Jej nazwa Hantle (ang. Dumbbell) pochodzi od opisu Johna Herschela, który obserwował ją w 1828 roku. W jej wnętrzu znajduje się największy do tej pory odkryty biały karzeł.

Parametry zdjęcia:
– TS APO 115/800
– ASI 385MCC
– Optolong L-eNhance
– Celestron Advanced VX
– stack 40x60s gain 380

Pętla Łabędzia, kolejne podejście

Po długiej walce z gwiazdami w moim Zenithstarze nareszcie znalazłem winowajcę, okazał się nim minimalnie luźny wyciąg.

Pętla Łabędzia – duża, stosunkowo słaba pozostałość po supernowej, znajdująca się w gwiazdozbiorze Łabędzia. Znajduje się w odległości około 1440 lat świetlnych od Ziemi.
W jej skład wchodzi kilka mgławic. Najbardziej znane z nich to NGC 6960 ( Miotła Wiedźmy lub Palec Boży) , NGC 6992 Mgławica Welon oraz Trójkąt Pickeringa (Fleming).

Wybuch supernowej, który zainicjował powstanie Pętli Łabędzia, wydarzył się około 10 000 lat temu. Zajmuje ona obszar około 80 lat świetlnych, czyli 3 stopnie nieba w gwiazdozbiorze Łabędzia. Fala uderzeniowa powstała w wyniku wybuchu wytworzyła delikatne struktury żarzącego się gazu, widzialną część Pętli znanej jako Mgławica Welon, zderzając się z nieruchomymi gazami ośrodka międzygwiazdowego z prędkością blisko 20 000 km/s. Skutkiem tego jest wzbudzanie cząsteczek gazu. Gdy gazy uwalniają nowo nabytą energię w promieniowaniu o innych długościach fal, powstają żywe kolory mgławicy, obserwowane również w świetle widzialnym.

Parametry zdjęcia:
– EOS 6D MOD
– StarAdventurer
– Optolong L-Pro
– William Optics ZenithStar 61/360
– 65x 240s ISO 1600