Mgławica Trójlistna Koniczyna (M20, NGC 6514)

Mgławica Trójlistna Koniczyna (M20, NGC 6514)
Mgławica Trójlistna Koniczyna (Messier 20, M20 lub NGC 6514) – mgławica emisyjna powiązana z gromadą otwartą, znajdująca się w gwiazdozbiorze Strzelca. Została odkryta 5 czerwca 1764 roku przez Charlesa Messiera. Odległość M20 do Ziemi nie jest dokładnie znana, szacuje się ją na od 2,2 do 9 tysięcy lat świetlnych. Na niebie zajmuje obszar o średnicy 28 minut łukowych. Jej jasność to około 9m. Jedna z najbardziej fotogenicznych mgławic na naszym niebie. Pasmo mgły o średnicy równej połowie średnicy Księżyca, pocięte na trzy części, które powodują jej wyjątkowy wygląd. TS 102/714 TS 2″ 0,8x Photoline Celestron AVX Canon 550D MOD, AStronomik CLS CCD 20x ISO 1600, 240s, 10x Dark

Mgławica Bąbel (NGC 7635) i gromada M52 (NGC 7654), NGC 7538

Mgławica Bąbel (NGC 7635) i gromada M52 (NGC 7654), NGC 7538
Mgławica Bąbel (NGC 7635) to mgławica emisyjna w gwiazdozbiorze Kasjopei. Mgławica powstała w wyniku wzajemnego oddziaływania silnego wiatru gwiazdowego pochodzącego od jasnej gorącej masywnej gwiazdy BD+60 2522 (10-20 mas Słońca) typu O z obłokiem molekularnym HII pobudzanym do świecenia przez wysokoenergetyczne promieniowanie gwiazdy Wolfa – Rayeta.   Wiatr gwiazdowy pędzący z prędkością około 1800 km/s ciągle nadyma bańkę i powoduje że się stale powiększa. Mgławica znajduje się w odległości około 11000 lat świetlnych od Ziemi. Bąbel ma średnicę około 10 lat świetlnych . Mgławica została odkryta 3 listopada 1787 roku przez Williama Herschela. Messier 52 (M52, NGC 7654) - gromada otwarta w gwiazdozbiorze Kasjopei. Obserwowana średnica gromady wynosi około 13 minut kątowych, co w zależności od przyjętej odległości odpowiada od...

Mgławica Krab M1, NGC 1952

Mgławica Krab M1, NGC 1952
TS 102/714 TS 2″ 0,8x Photoline Celestron AVX Canon 550D MOD + Astronomik CLS CCD ISO 800 15x300s Mgławica Kraba - Messier 1 czy NGC 1952 – mgławica pulsarowa (plerion) w gwiazdozbiorze Byka. Mgławica została zaobserwowana po raz pierwszy w 1731 przez Johna Bevisa. Jest skojarzona z supernową zauważoną przez chińskich oraz arabskich astronomów w 1054. Znajduje się w odległości około 6,3 tysiąca lat świetlnych od Ziemi. Jej średnica to około 11 lat świetlnych  i co sekundę zwiększa się o kolejne 1500 kilometrów. W centrum mgławicy znajduje się pulsar obracający się wokół własnej osi 30 razy na sekundę, emitujący promieniowanie w zakresie od fal gamma do radiowych.

Mgławica Koński Łeb IC 434, Barnard 33, Płomień NGC 2024

Mgławica Koński Łeb IC 434, Barnard 33, Płomień NGC 2024
TS 102/714 TS 2″ 0,8x Photoline Celestron AVX Canon 550D MOD + Astronomik CLS CCD ISO 1600 22x180s Mgławica Koński Łeb (znana także jako Barnard 33 wewnątrz IC 434) – ciemna mgławica znajdująca się w konstelacji Oriona. Odkryła ją w 1888 roku Williamina Fleming na płytach fotograficznych wykonanych w Harvard College Observatory. Mgławica jest położona zaraz poniżej gwiazdy Alnitak, najbardziej wysuniętej na wschód gwiazdy Pasa Oriona i jest częścią znacznie większego Zespołu Obłoków Molekularnych Oriona. Leży w przybliżeniu 1500 lat świetlnych od Ziemi i ma średnicę około 3,5 roku świetlnego. Czerwony blask pochodzi od gazu wodorowego położonego głównie za Mgławicą Koński Łeb, zjonizowanego przez pobliską gwiazdę sigma Orionis. Mgławicę tę rozjaśnia znajdująca się za nią mgławica emisyjna IC 434. Ciemność...