Gwiazdozbiór Strzelca należy do rozległych i bogatych gwiazdozbiorów pasa zodiakalnego na niebie południowym. Znajduje się w najpiękniejszej części Drogi Mlecznej, zawierającej znaczną liczbę świecących mgławic dyfuzyjnych i ciemne pasy materii międzygwiazdowej. W Polsce gwiazdozbiór najlepiej widoczny jest latem.

W Strzelcu znajduje się najwięcej (aż 15) obiektów z katalogu Messiera.

Mgławica Laguna (NGC 6523, M8) zajmuje obszar trzy razy szerszy od Księżyca w pełni. To jedna z największych mgławic na niebie. Zawiera gromadę NGC 6530, złożoną z około 25. gwiazd siódmej wielkości i ciemniejszych. Powstała stosunkowo niedawno z gazu tworzącego mgławicę. W zachodniej części Laguny widać dwie gwiazdy; jaśniejsza to 9 Sagittarii – błękitny nadolbrzym szóstej wielkości. Na fotografiach widać mgławicę w czerwonych barwach, ale oglądana nieuzbrojonym okiem sprawia wrażenie mlecznobiałej. W

Mgławica Trójlistna Koniczyna (NGC 6514, M20) zawdzięcza swą nazwę przecinającym ją ciemnym pasom pyłu, które dzielą ją na trzy części. W średniej wielkości teleskopie widać jedynie niewyraźna plamkę światła, otaczającą gwiazdę podwójną HN 40.

Mgławica Omega (NGC 6618, M17) leży na granicy z Tarczą. Przypomina dużą grecką literę omega. Niektórym kojarzy się z łabędziem, stąd jej druga nazwa – Mgławica Łabędzia. Luźna gromada gwiazd w jej obrębie jest widoczna przez lornetkę. Mgławica o średnicy kątowej zbliżonej do średnicy Księżyca leży w odległości 5000 lat świetlnych. Jest mgławicą podobną do Laguny, zachodzą w niej te same procesy gwiazdotwórcze i położona jest w podobnej odległości od nas. Jeden z najbardziej aktywnych obszarów gwiazdotwórczych w Drodze Mlecznej.

M18 (NGC 6813) – gromada otwarta. Przy użyciu małego teleskopu zobaczymy tam tylko kilkadziesiąt młodych gwiazd w obszarze o rozmiarach dwunastu minut kątowych.

Mgławica Trójlistna Koniczyna M21 to gromada otwarta, zawierająca około 70. gwiazd siódmej wielkości i słabszych. Znajduje się w odległości 4000 lat świetlnych od Układu słonecznego. Leży na północ od M20. Gromada składa się z młodych (w przeważającej większości), mało masywnych gwiazd liczących zaledwie 4,6 miliona lat.

Gromada kulista M22 (Gromada Strzelca, NGC 6656) to jedna z ciekawszych gromad na niebie, leżąca niedaleko pokrywki Dzbana, widoczna przy dobrych warunkach nieuzbrojonym okiem. To duża, obfitująca w gwiazdy gromada piątej wielkości. Przez lornetkę wygląda jak kłębek wełny wielości 2/3 średnicy Księżyca. Za pomocą teleskopu można rozdzielić gwiazdy w zewnętrznych częściach gromady. Położona jest w odległości 10,6 tysięcy lat świetlnych. Jedna z najjaśniejszych gromad kulistych całego nieba została odkryta w 1665 roku przez Abrahama Ihlego.

M23 (NGC 6494) to szeroko rozproszona gromada otwarta. Ma wydłużony kształt i złożona jest z gwiazd dziesiątej i jedenastej wielkości, miejscami ułożonych w łuki. Znajduje się w odległości 2100 lat świetlnych od Ziemi. W jej skład wchodzi około 150 gwiazd o wieku szacowanym na 220 do 300 milionów lat.

M24 (Chmura gwiazd Strzelca) rozległa chmura gwiazd Drogi Mlecznej na południe od M17 i M18. Chmura i jest jednym z najlepiej widocznych nieuzbrojonym okiem fragmentów Galaktyki. Niekiedy nazwą M24 określa się jedynie małą gromadę słabych gwiazd w północnej części chmury, znanej jako NGC 6603.

M25 (IC 4725) jest rozproszoną gromadą około 30 gwiazd leżącą w odległości 2300 lat świetlnych od Słońca. Najjaśniejszą gwiazdą obiektu jest U Sgr – żółty nadolbrzym z grupy cefeid. M25 dobrze widoczna przez lornetkę.

M55 (NGC 6809) jest gromadą kulistą szóstej wielkości o słabo skondensowanym centrum. Znajduje się w odległości 19 tysięcy lat świetlnych od nas. Przy pomocy małego teleskopu można dostrzec pojedyncze gwiazdy i ciemne wcięcie z jednej strony.

Parametry zdjęcia:
– EOS 700D MOD
– StarAdventurer Mini
– Astronomik CLS CCD EOS CLIP
– Canon 50mm 1.8 STM @ f4
– 25x 40s ISO 1600