Mgławica Koński Łeb IC 434, Barnard 33, Płomień NGC 2024

Mgławica Koński Łeb IC 434, Barnard 33,Płomień NGC 2024
Mgławica Koński Łeb IC 434, Barnard 33,Płomień NGC 2024

TS 102/714
TS 2″ 0,8x Photoline
Celestron AVX
Canon 550D MOD + Astronomik CLS CCD
ISO 1600
22x180s

Mgławica Koński Łeb (znana także jako Barnard 33 wewnątrz IC 434) – ciemna mgławica znajdująca się w konstelacji Oriona. Odkryła ją w 1888 roku Williamina Fleming na płytach fotograficznych wykonanych w Harvard College Observatory.

Mgławica jest położona zaraz poniżej gwiazdy Alnitak, najbardziej wysuniętej na wschód gwiazdy Pasa Oriona i jest częścią znacznie większego Zespołu Obłoków Molekularnych Oriona. Leży w przybliżeniu 1500 lat świetlnych od Ziemi i ma średnicę około 3,5 roku świetlnego.

Czerwony blask pochodzi od gazu wodorowego położonego głównie za Mgławicą Koński Łeb, zjonizowanego przez pobliską gwiazdę sigma Orionis. Mgławicę tę rozjaśnia znajdująca się za nią mgławica emisyjna IC 434. Ciemność mgławicy Koński Łeb jest spowodowana głównie przez gęstą warstwę pyłu, chociaż dolna część szyi Końskiego Łba rzuca cień na lewo. Strumienie gazu opuszczającego mgławicę są skierowywane przez silne pole magnetyczne. Jasne punkty przy podstawie mgławicy Koński Łeb to młode gwiazdy w procesie formowania.

 

Mgławica Płomień (znana również jako NGC 2024) – mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Oriona, w odległości około 1500 lat świetlnych od Ziemi. Odkrył ją William Herschel 1 stycznia 1786 roku. Kształtem przypomina rozpalony płomyk o średnicy kątowej około 0,5°, widoczny na niebie w pobliżu gwiazdy Alnitak. W rzeczywistości gwiazda ta nie jest związana z tą mgławicą i jest położona w odległości około 815 lat świetlnych od Ziemi. Mgławica Płomień znajduje się na dużym obszarze emisji mgławic w konstelacji Oriona, znanym jako Obłok Molekularny w Orionie.

Mgławica Płomień w świetle widzialnym ma czerwonawą barwę, którą zawdzięcza świeceniu atomów wodoru, znajdujących się na krańcach odległego o około 1500 lat świetlnych od Ziemi, gigantycznego Obłoku Molekularnego w Orionie. Świecą zjonizowane atomy wodoru podczas rekombinacji, czyli ponownego połączenia się elektronów i jąder atomowych. Prawdopodobnym źródłem energetycznego promieniowania ultrafioletowego powodującego jonizację gazu wodorowego w Mgławicy Płomień jest młoda, masywna gwiazda. Należy ona do gromady gorących, młodych gwiazd widocznych poprzez przesłaniający gromadę pył na falach światła podczerwonego. Gromada gwiazd znajduje się za widocznym ciemnym pasem absorbującym pył międzygwiazdowy widocznym na tle wodorowej poświaty. To ten ciemny pas zasłania światło widzialne pochodzące od zakrytego źródła energii Mgławicy Płomień.

0
0

Kometa 41P/Tuttle-Giacobini-Kresak

41P/Tuttle-Giacobini-Kresak
41P/Tuttle-Giacobini-Kresak

TS 102/714
TS 2″ 0,8x Photoline
Celestron AVX
Canon 550D MOD + Astronomik CLS CCD
ISO 1600
10x180s

41P/Tuttle-Giacobini-Kresak jest kometą krótkookresową z rodziny komet Jowisza.

Kometa ta została odkryta przez Horace Parnell Tuttle 3 maja 1858 roku, jednak obserwowano ją krótko i nie zorientowano się, że jest obiektem okresowym. Po raz drugi została odkryta w 1907 roku przez z Michela Giacobiniego i choć już wiedziano, że jest to kometa okresowa, to nie udało się wystarczająco dokładnie wyznaczyć jej orbity i ponownie została ona „zagubioną” kometą. Dopiero po powrocie w 1951 roku (Ľubora Kresák) jej orbita została wyznaczona na tyle dokładnie, aby możliwe było odnalezienie jej podczas kolejnych powrotów.

Orbita komety 41P/Tuttle-Giacobini-Kresák ma kształt elipsy. Jej okres obiegu wokół naszej Dziennej Gwiazdy wynosi 5,42 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 9,23˚.

Kometa ma jądro o średnicy 1,4 km.

0
0

Mgławica Rozeta NGC 2237

Mgławica Rozeta NGC 2237
Mgławica Rozeta NGC 2237

TS 102/714
TS 2″ 0,8x Photoline
Celestron AVX
Canon 550D MOD + Astronomik CLS CCD
ISO 1600
40x60s

 

Mgławica Rozeta (NGC 2237) – mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Jednorożca.

NGC 2237 znajduje się w odległości około 5200 lat świetlnych od Ziemi i rozciąga na obszarze 100 lat świetlnych.

Nazwa Rozeta została nadana tej mgławicy ze względu na jej kształt podobny do kwiatu róży. Wewnątrz mgławicy znajduje się gromada otwarta NGC 2244 składająca się z jasnych i młodych gwiazd. Gwiazdy te powstały z materii mgławicy około 4 milionów lat temu. Wiatry gwiazdowe wywołane przez młode gwiazdy wydmuchały dziurę w centralnej części mgławicy izolowanej przez warstwy pyłu oraz gorącego gazu. Świecenie Mgławicy Rozeta jest skutkiem ultrafioletowego promieniowania wywołanego przez gorące gwiazdy gromady.

Poniżej pełny rozmiar zdjęcia 4K
http://astro-fotografia.eu/wp-content/uploads/2017/03/rozeta_4k.jpg

0
0

Galileuszowe księżyce Jowisza

Wraz z nastaniem wiosny Jowisz staję się coraz lepiej widoczny więc pokusiłem się o jego pierwszą fotkę w tym roku.
Od lewej widzimy jego  cztery księżyce galileuszowe: Kallisto, Ganimedes, Io oraz  Europa .

Jowisz i jego księżyce
Jowisz i jego księżyce

Księżyce galileuszowe pozostają wobec siebie w rezonansie orbitalnym (4:2:1). Na cztery obiegi Io wokół Jowisza przypadają dwa obiegi Europy i jeden Ganimedesa. Dodatkowo Kallisto znajduje się w rezonansie (3:7) z Ganimedesem.
Prawie do końca XIX wieku uważano, że Jowisz ma tylko cztery księżyce. Dopiero w 1892 amerykański astronom Edward Emerson Barnard odkrył piąty księżyc Amalteę, krążącą bliżej Jowisza niż księżyce galileuszowe. Obecnie znanych jest 67 satelitów planety.

1
0

Wielka Mgławica w Orionie M42 oraz Running Man NGC 1977

Wraz z końcem zimy gwiazdozbiór Oriona na niebie znajduje się coraz niżej więc czas wykorzystać nowe filtry oraz modyfikację Canona (full spectrum mod).
Filtr Baader BCF w połączeniu z filtrami Astronomika powodował widoczne artefakty na jasnych gwiazdach (kolorowe halo widoczne w moich poprzednich wpisach) więc został zdemontowany.

Wielka Mgławica w Orionie M42 oraz Running Man NGC 1977
Wielka Mgławica w Orionie M42 oraz Running Man NGC 1977

TS 102/714
TS 2″ 0,8x Photoline
Celestron AVX
Canon 550D MOD + Astronomik CLS CCD
ISO 1600
60x60s

Wielka Mgławica w Orionie (Messier 42, M42, NGC 1976) – najjaśniejsza mgławica dyfuzyjna na niebie, widoczna nieuzbrojonym okiem. Znajduje się w gwiazdozbiorze Oriona, na południe od jego Pasa. M42 jest odległa od Ziemi o 1344±20 lat świetlnych i stąd jest najbliższym nam obszarem gwiazdotwórczym. Ma średnicę około 30 lat świetlnych.
Mgławica jest jednym z najpopularniejszych obiektów obserwacji i badań astronomicznych.

NGC 1977 (Running Man) oraz NGC 1973 i NGC 1975 – grupa mgławic refleksyjnych powiązana z gromadą otwartą, znajdująca się w gwiazdozbiorze Oriona. NGC 1977 została odkryta 18 stycznia 1786 roku przez Williama Herschela, NGC 1973 odkrył Heinrich Louis d’Arrest 16 grudnia 1862 roku, a NGC 1975 również d’Arrest 3 października 1864 roku. Odległości gromady od Słońca wynosi ok. 1,6 tys. lat świetlnych.

Poniżej pełny rozmiar zdjęcia 4K
http://astro-fotografia.eu/wp-content/uploads/2017/03/m42_4k.jpg

1
0