Wielka Mgławica w Orionie M42 test Astronomik CLS-CCD

Korzystając z czystego nieba na szybko przetestowałem nowy filtr Astronomik CLS-CCD. Efektem bardzo dobrym, choć  nie wiem dlaczego występuje lekkie halo na jasnych gwiazdach.

Wielka Mgławica w Orionie M42

TS 102/714
TS 2″ 0,8x Photoline
Celestron AVX
Canon 550D MOD + Astronomik CLS+CCD

Wielka Mgławica w Orionie (Messier 42, M42, NGC 1976) – najjaśniejsza mgławica dyfuzyjna na niebie, widoczna nieuzbrojonym okiem. Znajduje się w gwiazdozbiorze Oriona, na południe od jego Pasa. M42 jest odległa od Ziemi o 1344±20 lat świetlnych i stąd jest najbliższym nam obszarem gwiazdotwórczym. Ma średnicę około 30 lat świetlnych.
Mgławica jest jednym z najpopularniejszych obiektów obserwacji i badań astronomicznych.

NGC 1977 (Running Man) oraz NGC 1973 i NGC 1975 – grupa mgławic refleksyjnych powiązana z gromadą otwartą, znajdująca się w gwiazdozbiorze Oriona. NGC 1977 została odkryta 18 stycznia 1786 roku przez Williama Herschela, NGC 1973 odkrył Heinrich Louis d’Arrest 16 grudnia 1862 roku, a NGC 1975 również d’Arrest 3 października 1864 roku. Odległości gromady od Słońca wynosi ok. 1,6 tys. lat świetlnych.

0
0

Venus 2017

Bardzo dobry seeing pozwolił dziś na wykonanie jednej z lepszych fotografi planety Venus – drugiej pod względem odległości od Słońca planety Układu Słonecznego. Jest trzecim pod względem jasności ciałem niebieskim widocznym na niebie, po Słońcu i Księżycu. Jej jasność wynosi 4,6mag. W związku z tym, że Wenus jest bliżej Słońca niż Ziemia, zawsze jest ona widoczna w niewielkiej odległości od niego.

Venus

TS 102/714
ASI 224 MC
GSO IR-CUT
Barlow Explore Scientific x5
ZWO ADC

0
0

Test i porównanie filtrów Astronomik CLS oraz Baader UHC-S

Korzystając z pogodnego nieba postanowiłem porównać ze sobą dwa filtry Astronomik CLS oraz Baader UHC-S.

Filtr CLS blokuje światło z linii emisyjnych rtęci i par sodowych, przy czym przepuszcza większość pasma widzialnego oraz obszar h-α. Filtr przepuszcza wszystkie istotne dla astronomii linie emisyjne i obszary widmowe widoczne dla oka dobrze przystosowanego do ciemności.

Baader UHC-S jest filtrem przepuszczającym 2 pasma widma widzialnego. Pierwsze z pasm leży w okolicy linii widmowych O-III i H-beta. Drugie czerwone pasmo zawiera w sobie linię widmową H-alfa. W obu tych pasmach zawierają się najważniejsze linie wyświecane przez mgławice emisyjne, jednocześnie całkowicie blokowana jest pozostała cześć widma a więc między innymi żółta linia sodowa pochodząca od latarni jak też inne linie pochodzące od różnego rodzaju świateł miejskich. W efekcie obraz obserwowany przez filtr zyskuje silny kontrast. Tło nieba rozjaśniane głównie wskutek oświetlenia ulicznego zostaje wyraźnie przyciemnione.

Porównanie filtrów CLS UHC-S
Porównanie filtrów CLS UHC-S
Porównanie filtrów CLS UHC-S z zastosowaniem EOS 550D
Porównanie filtrów CLS UHC-S z zastosowaniem EOS 550D

Porównanie przeprowadziłem z zastosowaniem zmodyfikowanego Canona 550D czyli z wymienionym filtrem podczerwieni na filtr Baader oraz teleskopu TS 102/714.
Fotografowana mgławica Oriona M42 znajdowała się nad dość mocno zaświetlonym niebem.
Na powyższych zdjęciach (30s ISO 1600) widzimy od lewej fotografię bez filtrów, z filtrem Astronomik CLS, oraz z prawej strony zdjęcie z filtrem Baader UHC-S.
Porównując oba filtry Astronomik CLS jest nieco jaśniejszy od UHC-S Baadera – przepuszcza też nieco szersze pasmo O III i H-beta, a także szersze pasmo wokół H-alpha i S II.
Filtr CLS daje też bardziej  neutralny balans kolorów co  znacznie ułatwia obróbkę materiału. Jak widać oba filtry podobnie wycinają pasmo lamp ulicznych. Na korzyść filtra UHC-S przemawia jego cena, która jest praktycznie dwukrotnie niższa niż filtra CLS.

 

3
0

Wenus 2016

Wenus – druga pod względem odległości od Słońca planeta Układu Słonecznego. Jest trzecim pod względem jasności ciałem niebieskim widocznym na niebie, po Słońcu i Księżycu. Jej jasność wynosi 4,6mag. W związku z tym, że Wenus jest bliżej Słońca niż Ziemia, zawsze jest ona widoczna w niewielkiej odległości od niego.
Nazwa planety pochodzi od rzymskiej bogini miłości – Wenus . Z uwagi na fakt, iż na nocnym niebie widoczna jest ona tylko przez około 3 godziny przed wschodem Słońca lub po zachodzie Słońca, nazywana jest także Gwiazdą Poranną lub Gwiazdą Wieczorną.

Wenus
TS 102/714
ASI 224 MC
Barlow Explore Scientific x5

0
0

Plejady M45 – gromada gwiazd widoczna gołym okiem

Plejady (Messier 45, M45) nazywane także: Baby, Kurczęta, Kokoszki, Siedem Sióstr, Kościół Masoński
Najbardziej znana gromada otwarta na niebie. Swoją popularność zawdzięczają głównie temu, że można je swobodnie podziwiać nawet nieuzbrojonym okiem. Gromada ta znajduje się w gwiazdozbiorze Byka i jest odległa od nas o około 444 lata świetlne. Świecą one na niebiesko, ponieważ jest to relatywnie młoda grupa gwiazd. Ich wiek jest szacowany na 100 milionów lat.
Gromada zawiera kilkaset gwiazd, spośród których 10 najjaśniejszych ma indywidualne nazwy.
Są to: Taygeta, Maja, Asterope, Sterope II, Merope, Plejone, Alkione, Atlas, Celaeno, Elektra. Większość spośród nich to błękitne olbrzymy typu B.
Plejady mają charakterystyczny kształt, który przypomina znacznie pomniejszony Wielki Wóz.
Gromada M45 jest najlepiej widoczna na polskim niebie od października do marca.

Plejady M45

TS 102/714
TS 2″ 0,8x Photoline
Celestron AVX
Canon 550D
Mod
Astronomik CLS
60x60s ISO 1600

0
0