Łabędź (Cygnus) – jeden z bardziej wyrazistych gwiazdozbiorów nieba północnego. Liczba gwiazd dostrzegalnych gołym okiem to około 150. W Polsce widoczny jest od wiosny do jesieni. Najjaśniejsze gwiazdy konstelacji tworzą charakterystyczny krzyż, przypominający kształtem Krzyż Południa, stąd gwiazdozbiór bywa niekiedy nazywany Krzyżem Północy. Gwiazdozbiór znajduje się w obrębie Drogi Mlecznej. Wysoko na letnim północnym niebie Łabędź pokazuje najjaśniejszą część północnej Drogi Mlecznej, wspaniałą Chmurę Gwiazd w Łabędziu. Najjaśniejsza gwiazda Łabędzia, Deneb tworzy, wraz z Altairem z Orła oraz Vegą z Lutni, charakterystyczną formację nieba letniego, asteryzm – Trójkąt letni. 10x ISO 1600, 60s Canon 550D MOD Canon 50mm f1.8 @ f5.6
Mgławica Bąbel (NGC 7635) to mgławica emisyjna w gwiazdozbiorze Kasjopei. Mgławica powstała w wyniku wzajemnego oddziaływania silnego wiatru gwiazdowego pochodzącego od jasnej gorącej masywnej gwiazdy BD+60 2522 (10-20 mas Słońca) typu O z obłokiem molekularnym HII pobudzanym do świecenia przez wysokoenergetyczne promieniowanie gwiazdy Wolfa - Rayeta. Wiatr gwiazdowy pędzący z prędkością około 1800 km/s ciągle nadyma bańkę i powoduje że się stale powiększa. Mgławica znajduje się w odległości około 11000 lat świetlnych od Ziemi. Bąbel ma średnicę około 10 lat świetlnych . Mgławica została odkryta 3 listopada 1787 roku przez Williama Herschela. Messier 52 (M52, NGC 7654) – gromada otwarta w gwiazdozbiorze Kasjopei. Obserwowana średnica gromady wynosi około 13 minut kątowych, co w zależności od przyjętej odległości odpowiada od 11...
Galaktyka Trójkąta (Messier 33, M33, NGC 598) – galaktyka w gwiazdozbiorze Trójkąta, druga pod względem jasności galaktyka spiralna na niebie, po Galaktyce Andromedy. Zaliczana do Lokalnej Grupy Galaktyk, do której należy również nasza Galaktyka. W sprzyjających warunkach moża ją zaobserwować gołym okiem. TS 102/714 TS 2″ 0,8x Photoline Celestron AVX Canon 550D 62x ISO 3200, 60s, 10x Dark
Mgławica Omega (Messier 17, NGC 6618) – obszar w gwiazdozbiorze Strzelca znajdujący się w ramieniu Strzelca Drogi Mlecznej, w odległości 5 do 6 tys. lat świetlnych od Ziemi. Mgławicę tę odkrył szwajcarski astronom Jean Philippe de Chéseaux w 1745 roku. Nazwę wprowadził John Herschel, któremu kształt mgławicy przypominał dużą literę grecką omega. Można też spotkać się z nazwami Podkowa lub Lecący Łabędź. Gaz w mgławicy jest pobudzany do świecenia przez gorącą gwiazdę jasności 11.0m. Dzięki jasności 6.0m Mgławica Omega może być obserwowana przez lornetkę. Jej masę ocenia się na około 800 mas Słońca. Mgławica Omega jest źródłem fal radiowych. W obrębie M17 znajduje się obszar skatalogowany jako M17 SWex. Jest to ciemny obłok odkryty w latach 70. XX wieku. Obserwacje...
