Galaktyka Andromedy (zwana również Messier 31, M31 lub NGC 224) – galaktyka spiralna, leżąca około 2,52 miliona lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Andromedy. Galaktyka Andromedy jest największą i najjaśniejszą galaktyką nieba północnego. Doskonale widać ją nawet przez małe lornetki. Pod ciemnym niebem widoczna także gołym okiem jako niewielka mgiełka, jej całkowita średnica kątowa przewyższa sześciokrotnie kątowe rozmiary Księżyca. Canon 70-200 f4 @ 200mm Celestron AVX Canon 700D 10x180s, ISO 1600
Mgławica Kalifornia (NGC 1499) – mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Perseusza. Odkryta 3 listopada 1885 roku przez Edwarda Barnarda. Kształtem przypomina wybrzeże Kalifornii. Znajduje się w odległości około 1500 lat świetlnych od Ziemi i rozciąga na przestrzeni około 100 lat świetlnych. Mgławica Kalifornia podobnie jak Układ Słoneczny znajduje się wewnątrz Ramienia Oriona Drogi Mlecznej na granicy asocjacji gwiezdnej Perseusz OB2. Czerwone światło mgławicy pochodzi od atomów wodoru rekombinujących z dawno utraconymi elektronami, wybitymi w procesie jonizacji przez energetyczne światło gwiazd. Plejady (Messier 45, M45) Najbardziej znana gromada otwarta na niebie. Swoją popularność zawdzięczają głównie temu, że można je swobodnie podziwiać nawet nieuzbrojonym okiem. Gromada ta znajduje się w gwiazdozbiorze Byka i jest odległa od nas o około 444 lata...
Pętla Łabędzia – duża, stosunkowo słaba pozostałość po supernowej, znajdująca się w gwiazdozbiorze Łabędzia. Znajduje się w odległości około 1440 lat świetlnych od Ziemi. W jej skład wchodzi kilka mgławic. Najbardziej znane z nich to NGC 6960 ( Miotła Wiedźmy lub Palec Boży) , NGC 6992 Mgławica Welon oraz Trójkąt Pickeringa (Fleming). Wybuch supernowej, który zainicjował powstanie Pętli Łabędzia, wydarzył się około 10 000 lat temu. Zajmuje ona obszar około 80 lat świetlnych, czyli 3 stopnie nieba w gwiazdozbiorze Łabędzia. Fala uderzeniowa powstała w wyniku wybuchu wytworzyła delikatne struktury żarzącego się gazu, widzialną część Pętli znanej jako Mgławica Welon, zderzając się z nieruchomymi gazami ośrodka międzygwiazdowego z prędkością blisko 20 000 km/s. Skutkiem tego jest wzbudzanie cząsteczek gazu. Gdy gazy...
Kometa 21P/Giacobini-Zinner – kometa okresowa należąca do rodziny komet Jowisza, odkryta 20 grudnia 1900 przez Michela Giacobiniego i powtórnie odkryta 23 października 1913 przez Ernsta Zinnera. Kometa posiada jądro o średnicy ok. 2 km i jest ciałem macierzystym roju meteorów zwanego Drakonidami (nazywanego też Giacobinidami), który widoczny jest na niebie około 8 października każdego roku. Zdjęcia wykonano: Canon 70-200 f4 @ 200mm Canon 700D MOD Astronomik CLS CCD Celestron AVX 20x ISO 1600, 120s
