Orion – konstelacja położona w obszarze równika niebieskiego. Oznacza to, że gwiazdy znajdują się na obu półkulach niebieskich. W szerokości geograficznej Polski widoczna od października do końca lutego. Górowanie przypada na początek grudnia. Jest jednym z najbardziej charakterystycznych gwiazdozbiorów nieba zimowego, łatwym do odnalezienia i zidentyfikowania. Na zdjęciu między innymi zobaczyć możemy: mgławicę Oriona M42, mgławicę Running Man (NGC 1977), mgławicę M78 , mgławicę Koński Łeb (IC 434), mgławicę Płomień(NGC 2024), mgławicę refleksyjną M78(NGC 2068). Wielka Mgławica w Orionie (Messier 42, M42, NGC 1976) – najjaśniejsza mgławica dyfuzyjna na niebie, widoczna nieuzbrojonym okiem. Znajduje się w gwiazdozbiorze Oriona, na południe od jego Pasa. M42 jest odległa od Ziemi o 1344±20 lat świetlnych i stąd jest najbliższym nam obszarem gwiazdotwórczym. Ma...
Mróz daje się we znaki ale musiałem przetestować nową głowicę astrofotograficzną Sky-Watcher Star Adventurer Mini. Na zdjęciu między innymi zobaczyć możemy: Pętlę Barnarda, Gwiazdozbiór Oriona, Mgławicę Rozeta, Mgławicę Koński Łeb, Mgławicę Płomień Canon 550D Samyang 14 mm f/2.8 IF ED MC 8x120s ISO 1600 Pętla Barnarda (SH 2-276) – mgławica emisyjna w gwiazdozbiorze Oriona. Jest to część obłoku molekularnego, który zawiera również mgławice: Koński Łeb i Wielka Mgławica w Orionie. Pętla ma formę dużego łuku, którego środek leży w pobliżu Wielkiej Mgławicy w Orionie. Gwiazdy w Mgławicy Oriona uważa się za odpowiedzialne za jonizację gazu w Pętli. Obserwowana z Ziemi Pętla rozciąga się na około 600 minut kątowych (około 10°), obejmując znaczną część gwiazdozbioru Oriona.
