Mgławica Hantle (znana także jako M27, NGC 6853) – mgławica planetarna znajdująca się w gwiazdozbiorze Liska. Została odkryta 12 lipca 1764 roku przez Charlesa Messiera. Jej nazwa Hantle (ang. Dumbbell) pochodzi od opisu Johna Herschela, który obserwował ją w 1828 roku. W jej wnętrzu znajduje się największy do tej pory odkryty biały karzeł. TS 102/714 Celestron AVX Canon 550D ISO 1600 30x60s
Wielka Mgławica w Orionie (Messier 42, M42, NGC 1976) – najjaśniejsza mgławica dyfuzyjna na niebie, widoczna nieuzbrojonym okiem. Znajduje się w gwiazdozbiorze Oriona, na południe od jego Pasa. M42 jest odległa od Ziemi o 1344±20 lat świetlnych i stąd jest najbliższym nam obszarem gwiazdotwórczym. Ma średnicę około 30 lat świetlnych. Mgławica jest jednym z najpopularniejszych obiektów obserwacji i badań astronomicznych. NGC 1977 oraz NGC 1973 i NGC 1975 – grupa mgławic refleksyjnych powiązana z gromadą otwartą, znajdująca się w gwiazdozbiorze Oriona. NGC 1977 została odkryta 18 stycznia 1786 roku przez Williama Herschela, NGC 1973 odkrył Heinrich Louis d’Arrest 16 grudnia 1862 roku, a NGC 1975 również d’Arrest 3 października 1864 roku. Odległości gromady od Słońca wynosi ok. 1,6 tys. lat...
Mgławica Rozeta (NGC 2237) – mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Jednorożca. NGC 2237 znajduje się w odległości około 5200 lat świetlnych od Ziemi i rozciąga na obszarze 100 lat świetlnych. Nazwa Rozeta została nadana tej mgławicy ze względu na jej kształt podobny do kwiatu róży. Wewnątrz mgławicy znajduje się gromada otwarta NGC 2244 składająca się z jasnych i młodych gwiazd. Gwiazdy te powstały z materii mgławicy około 4 milionów lat temu. Wiatry gwiazdowe wywołane przez młode gwiazdy wydmuchały dziurę w centralnej części mgławicy izolowanej przez warstwy pyłu oraz gorącego gazu. Świecenie Mgławicy Rozeta jest skutkiem ultrafioletowego promieniowania wywołanego przez gorące gwiazdy gromady. TS 102/714 TS 2″ 0,8x Photoline Celestron AVX Canon 550D
