Mgławica Rozeta NGC 2237

Mgławica Rozeta NGC 2237
Mgławica Rozeta NGC 2237 Mgławica Rozeta (NGC 2237) – mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Jednorożca. NGC 2237 znajduje się w odległości około 5200 lat świetlnych od Ziemi i rozciąga na obszarze 100 lat świetlnych. Nazwa Rozeta została nadana tej mgławicy ze względu na jej kształt podobny do kwiatu róży. Wewnątrz mgławicy znajduje się gromada otwarta NGC 2244 składająca się z jasnych i młodych gwiazd. Gwiazdy te powstały z materii mgławicy około 4 milionów lat temu. Wiatry gwiazdowe wywołane przez młode gwiazdy wydmuchały dziurę w centralnej części mgławicy izolowanej przez warstwy pyłu oraz gorącego gazu. Świecenie Mgławicy Rozeta jest skutkiem ultrafioletowego promieniowania wywołanego przez gorące gwiazdy gromady. Parametry zdjęcia: – William Optics ZenithStar 61/360 – EOS 6D MOD – SkyWather...

NGC 6888 Mgławica Półksiężyc – Crescend

NGC 6888 Mgławica Półksiężyc – Crescend
  NGC 6888 (również Mgławica Półksiężyc  lub Mgławica Rożek) – mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Łabędzia. Została odkryta 15 września 1792 roku przez Williama Herschela. Mgławica ta znajduje się w odległości około 4700 lat świetlnych od Ziemi w ramieniu Oriona Drogi Mlecznej. Mgławica NGC 6888 została uformowana przez znajdującą się w jej wnętrzu gwiazdę Wolfa-Rayeta WR 136. Gwiazda ta powstała jako nadzwyczaj jasny i gorący nadolbrzym typu O około 4,5 miliona lat temu. Mgławica zaczęła powstawać około 250 tysięcy lat temu, kiedy masywna gwiazda centralna wyewoluowała z fazy czerwonego karła w gwiazdę Wolfa-Rayeta. Proces ten doprowadził do zrzucania zewnętrznej powłoki przez silny wiatr gwiazdowy w tempie wyrzucania ilości materii równej masie Słońca w ciągu każdych 10 tysięcy lat. W ten...

Mgławica Omega (Messier 17, NGC 6618)

Mgławica Omega (Messier 17, NGC 6618)
Mgławica Omega (Messier 17, NGC 6618) – obszar w gwiazdozbiorze Strzelca znajdujący się w ramieniu Strzelca Drogi Mlecznej, w odległości 5 do 6 tys. lat świetlnych od Ziemi. Mgławicę tę odkrył szwajcarski astronom Jean Philippe de Chéseaux w 1745 roku. Nazwę wprowadził John Herschel, któremu kształt mgławicy przypominał dużą literę grecką omega. Można też spotkać się z nazwami Podkowa lub Lecący Łabędź. Gaz w mgławicy jest pobudzany do świecenia przez gorącą gwiazdę jasności 11.0m. Dzięki jasności 6.0m Mgławica Omega może być obserwowana przez lornetkę. Jej masę ocenia się na około 800 mas Słońca. Mgławica Omega jest źródłem fal radiowych. W obrębie M17 znajduje się obszar skatalogowany jako M17 SWex. Jest to ciemny obłok odkryty w latach 70. XX wieku. Obserwacje...