Mgławica Bąbel (NGC 7635) to mgławica emisyjna w gwiazdozbiorze Kasjopei.
Mgławica powstała w wyniku wzajemnego oddziaływania silnego wiatru gwiazdowego pochodzącego od jasnej gorącej masywnej gwiazdy BD+60 2522 (10-20 mas Słońca) typu O z obłokiem molekularnym HII pobudzanym do świecenia przez wysokoenergetyczne promieniowanie gwiazdy Wolfa – Rayeta.
Wiatr gwiazdowy pędzący z prędkością około 1800 km/s ciągle nadyma bańkę i powoduje że się stale powiększa.
Mgławica znajduje się w odległości około 11000 lat świetlnych od Ziemi. Bąbel ma średnicę około 10 lat świetlnych .
Mgławica została odkryta 3 listopada 1787 roku przez Williama Herschela.
Sharpless 157 Szczypce Homara (Lobster’s Claw Nebula) jest mgławicą emisyjną znajdującą się w gwiazdozbiorze Kasjopei w odległości około 8000 lat świetlnych.
Messier 52 (M52, NGC 7654) – gromada otwarta w gwiazdozbiorze Kasjopei.
Obserwowana średnica gromady wynosi około 13 minut kątowych, co w zależności od przyjętej odległości odpowiada od 11 do 26 ly. Wiek M52 wynosi jedynie około 35 milionów lat.
NGC 7538 – mgławica emisyjna położona w gwiazdozbiorze Cefeusza. Została odkryta 3 listopada 1787 roku przez Williama Herschela. Znajduje się w odległości ok. 8800 lat świetlnych. Masę mgławicy ocenia się na ok. 400 tys. mas Słońca.
W NGC 7538 ma miejsce intensywna aktywność gwiazdotwórcza. Dzięki obserwacjom wykonanym za pomocą Kosmicznego Teleskopu Herschela w mgławicy tej odkryto nietypowy pierścień pyłowy o rozmiarach 25 na 35 lat świetlnych.
NGC 7510 – gromada otwarta, odkrył ją William Herschel 3 listopada 1787 roku.
Parametry zdjęcia:
– ASI 2600 MC Cool Pro
– TS APO 94 EDPH
– Idas NBX
– IOptron Cem25P
– 40x 300s
– unity gain (90)